Sevgili Murat ile 12 Eylül faşizminin en karanlık günlerinde, İzmir’de yolumuz kesişmişti ilk olarak… 1982-83 yıllarında ben zaman zaman İzmir’deki yoldaşlarla görüşmeye giderdim, Murat’la o vesileyle tanışmıştık. Ama o günlerdeki tanışıklığımız birkaç ayaküstü görüşmeyle sınırlıydı…
Daha sonra, çoook sonra 2000’li yıllarda yolumuz bir kez daha kesişti. Murat’ı gerçekte o zaman tanıdım. Tanıştığım insan müthiş zeki, becerikli, entelektüel, içindekini karşısındakine aktarmak için konuşmayı şehvetle seven biriydi. Eski yoldaşlığımız zaten bizi çabucak kaynaştırmıştı. Defalarca ve saatler süren sohbetler yaptık. Ama buna rağmen Murat’ın birçok yönünü ve yeteneklerini çok sonra öğrendim.
İkinci tanışmamızda o “İlk Özgürler” kitabını yayımlamıştı. Bu kitap Türkçe’deki ilk değilse eğer, ilk birkaç “ütopya” kitabından biri olmalıdır. Olağanüstü bilgi, hayal gücü ve yaratıcılık içeren bir yapıttır.
İkinci tanışmamızdan sonra bir kez daha uzak düştük; hayatın rüzgarları bizi farklı yerlere götürdüğü için… Yıllarca haberleşmediğimiz oldu, arada bir hal hatır sorduğumuz oldu.
Son yıllarda en çok Hatice’den aldım haberlerini ve selamlarını… Onunla özel bir dostlukları vardı ve uzun uzun dertleşirlerdi.
Murat’ın viyolonsel çaldığını, kendi söz ve bestelerinden oluşan “Kharoon / Ölülerin Kayıkçısı” adlı bir albüm çıkardığını öğrendim. Murat bir kez daha şaşırtmıştı beni. Bu yanını hiç bilmiyordum. Kimbilir, daha bilmediğim ne özellikleri vardı… Artık hiç öğrenemeyeceğim/iz.
Son olarak İngiltere’ye gittiğini, oraya yerleşmek niyetinde olduğunu, 2 hafta önce ise Covid’e yakalandığını, ağır geçirdiğini yine Hatice’den öğrenmiştim.
Ve birdenbire ölüm haberini aldık. İnanılmaz bir şeydi bu… Ve nasıl yürek paralayıcı…
İngiltere’deki dostlarına ulaştık ve son aylarını ve son günlerini nasıl geçirdiğini öğrendik. Ne yazık ki, kimi kaygılarla Covid aşısı olmamış, hastalığı ilerleyene kadar hastaneye gitmemişti. Duyduklarımız bizi üzdü… Ama o kadar şaşırtmadı bu kez… Onun inatçılığını, duygusallığını, kırılganlığını da biliyorduk…
Hayatımızdan bir Murat Şermet geçti. Geçerken insanlığın kolektif ruhuna çok güzel şeyler kattı; dostlarının yüreklerinde ve zihinlerinde unutulmaz izler bıraktı…
Seni sevdik Murat… Güzel anılarını paylaşanlarla, seni sevenlerle birlikte yaşayacaksın… Eserlerin ise bizlerden de çok yaşayacak eminim…
Dünya İşleri 